«Ας μας δώσουν το κονδύλι για ανάπλαση του Παραρτήματος και μετά βλέπουμε. Να ξέρετε, πάντως, ότι ο Δήμος Πατρέων θα εντάξει την ανάπλαση του Παραρτήματος στο επόμενο ΕΣΠΑ». Ανδρέας Αντωνόπουλος, εκπρόσωπος Τύπου του Δήμου Πατρέων, 8.11.2022
Το ότι ο Τάκης Θεοδωρικάκος, υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. έχει εντάξει τις εκκενώσεις των αυτοοργανωμένων καταλήψεων σε ένα προεκλογικό σχέδιο συσπείρωσης του ακροδεξιού ακροατηρίου είναι κάτι παραπάνω από εμφανές. Γίνεται, ωστόσο, εμφανής και η συναίνεση των «προοδευτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου», των καθεστωτικών αριστερών, σε κάθε προσπάθεια πολιτικού αφανισμού οποιουδήποτε χώρου δεν ελέγχεται από αυτούς. Με αυτόν τον τρόπο μειώνουν το πολιτικό κόστος της συγκεκριμένης κατασταλτικής στρατηγικής της ακροδεξιάς διακυβέρνησης.
Έτσι, όσον αφορά την καταστολή των καταλήψεων αντιπολίτευση δεν υπάρχει. Μήπως δεν ήταν, ούτως ή άλλως, ο ΣΥΡΙΖΑ που κατέστειλε πολλές καταλήψεις την περίοδο της διακυβέρνησής του, καταθέτοντας τα διαπιστευτήρια πολιτικής υπακοής στην καθεστωτική αντίληψη για τα ακηδεμόνευτα κομμάτια των υποτελών τάξεων;
Και είναι φυσικό, οι καταλήψεις να αποτελούν καταστατικό εχθρό της κρατικής φιλοσοφίας εφόσον αρνούνται έμπρακτα την ιδιοκτησιακή κουλτούρα και υπονομεύουν κάθε διαδικασία εξατομίκευσης και παραγωγής πλασματικών διαχωρισμών μεταξύ των καταπιεσμένων. Έτσι, οι καταλήψεις ήταν, είναι και θα είναι στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής. Η αστική δημοκρατία, ωστόσο, υπάρχει επειδή -θεωρητικά πάντα- επιτρέπει την διαφωνία, την κριτική, την αμφισβήτηση, την άρνηση των κεντρικών της πολιτικών επιλογών από μεριάς των «πολιτών». Χωρίς όλα αυτά αυτοκαταργείται και μετατρέπεται σε τυραννία. Έτσι, δεν καταστέλλει τις καταλήψεις επειδή είναι πολιτικός εχθρός αλλά ψάχνει κάθε φορά προσχήματα. Και τα βρίσκει πάντα στην «ανομία» και το «έγκλημα». Δύο έννοιες πολύ εύπλαστες έτσι ώστε μπορούν να υποδεχθούν κάθε περιεχόμενο που βολεύει τους κυρίαρχους μέσα στην εκάστοτε συγκυρία. Ωστόσο, το πόση «ανομία» χαρακτηρίζει τις δυνάμεις που διαχειρίζονται την πολιτική ζωή είναι πασιφανές στις μέρες μας. Όπως πασιφανείς είναι και οι επικίνδυνοι για την κοινωνία εγκληματίες (με την πιο στυγνή ερμηνεία του όρου) που κυκλοφορούν στους διαδρόμους των υπουργείων και των αστυνομικών τμημάτων. Από πάντα αλλά και ιδιαίτερα στις μέρες μας.
Οι καταλήψεις είναι πολιτικός εχθρός αυτού του παρηκμασμένου πολιτισμού. Κατορθώνουν με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η καθεμία,, παρόλες τις αντιφάσεις και τις αδυναμίες, να αρθρώσουν στην πράξη και στην καθημερινή ζωή έναν αντίλογο στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Όχι ιδεολογία. Ή μάλλον όχι μόνον ιδεολογία. Αλλά πράξη, αντιδομές αλληλεγγύης και αυτομόρφωσης, πολιτικών συναποφάσεων και κοινωνικών δράσεων, αδιάκοπης αντίστασης. Οι καταλήψεις είναι προπύργια του πολιτισμού της απελευθέρωσης. Καταθέτουν εδώ και τώρα τις προταγματικές τους για την κατάκτηση της συνείδησης της ελευθερίας.
Αυτόν τον πολιτισμό έχουμε μοιραστεί, επί πολλά χρόνια τώρα, κι εμείς ως αυτοοργανωμένα δημιουργικά σχήματα με την κατάληψη του Παραρτήματος. Υπάρχει ένας μεγάλος και ανεκτίμητος πλούτος βιωμάτων συγκίνησης και αγώνα, τέτοιος που δεν μας επιτρέπει τίποτε άλλο πέρα από την έμπρακτη αλληλεγγύη με όλες μας τις δυνάμεις προκειμένου να συνεχίσει αυτός ο απελευθερωμένος χώρος να αποτελεί αστείρευτη πηγή εξεγερσιακής αυθεντικότητας.
Σε μια πόλη σκοτεινή λόγω της ενεργειακής κρίσης, χτυπημένη από την ακρίβεια και την οικονομική ανέχεια, από την επικίνδυνη εξάπλωση των «ιδανικών» του κοινωνικού κανιβαλισμού, σε μια τέτοια πόλη το μόνο που δεν χρειάζεται είναι ένα ακόμη…συνεδριακό κέντρο με τα λεφτά των ΕΣΠΑ. Έχει ανάγκη και με το παραπάνω από την πολιτική και κοινωνική ανυπακοή, από την άρνηση της απάθειας και της μοιρολατρίας, από την εξεγερσιακή ευαισθησία της κατάληψης του Παραρτήματος. Όπως στα δίσεκτα χρόνια των δικτατοριών, έτσι και στο δυστοπικό τώρα, έτσι και πάντα!
14/1/2023
Θαλερός Κ.
Timetrap
Αντίστροφη Μέτρηση
